SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH 

Sakrament namaszczenia chorych może być udzielany osobie:

• która poważnie zachorowała
• która choruję od dłuższego czasu (choroba przewlekła) i jej stan znacznie się pogorszył
• która nie ma świadomości, a znajduje się w niebezpieczeństwie śmierci (np. stan agonalny)
• która jest w stanie łaski uświęcającej (po spowiedzi*) - wyjątek stanowią osoby nieświadome, które nie mogą się wyspowiadać

* osoby żyjące w związkach niesakramentalnych, w przypadku zagrożenia życia uzyskują rozgrzeszenie i moga przyjąć ten sakrament (np. przed operacją w szpitalu)

Sakrament namaszczenia chorych ma za zadanie:

• umocnić łaską Ducha Świętego duszę osoby chorej, która w wyniku cierpienia podupadła na duchu
• umocnić osobę chorą na ciele (np. uzdrowienie częściowe lub całkowite), o ile przysłuży się to do zbawienia jej duszy
• odpuścić grzechy osobie, która w wyniku choroby utraciła świadomość lub możliwość komunikacji i logicznego myślenia (np. demencja)

Wniosek, który wynika z powyższego opisu sakramentu określa jasno, że nie jest to "ostatnie namaszczenie", którego udziela się tylko w momencie niebezpieczeństwa śmierci. Namaszczenie chorych jest sakramentem "umacnającym" człowieka wierzącego, który choruje na ciele i w skutek tego cierpienia zaczyna podupadać również na duszy. Oczywiście może zdarzyć się sytuacja nagłego zgrożenia życia i wtedy ten sakrament jest jak najbardziej potrzebny.

W przypadku wezwanie kapłana do chorego, którego życie jest zagrożone, prosimy bezzwłocznie kontaktować się telefonicznie lub osobiście z duszpasterzami naszej parafii.